ΤΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ???

Τα ελεγχόμενα Ελληνικά ΜΜΕ μιλάνε ειρωνικά κι απαξιωτικά για τους Ισλανδούς, Ιρλανδούς και τους Πορτογάλους που προσπαθούν να διαπραγματευτούν με αξιοπρέπεια και ρεαλιστικά την Ανεξαρτησία της χώρας τους, ενώ μπλέκουν το εγκώμιο του έλληνα Πρωθυπουργού που έδωσε “γην τε και ύδωρ” σαν υπάτος αρμοστής τριτοκοσμικής Αποικίας!

Εχώ συγκεντρώσει “αποκόμματα” από “επίσημα” ΜΜΕ για την μηχανοραφία της παράδοσης μας, στο μνημόνιο στο άρθρο μου : O ΓΑΠ κι ο Σόρος σχεδίασαν την χρεωκοπία! Το πάζλ συμπληρώνεται!

Ο μύθος του υψηλού χρέους που αναφέρει o κ. Δελαστίκ, δεν εννοεί την άρνηση ύπαρξεως του, αλλά την σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από αυτό, σε όσους το επικαλούνται για να μας περάσουν αντιδημοκρατικά μέτρα. Οπως έχει πει και σε τηλεοπτική εκπομπή “Επί 30+ χρόνια το χρέος της Ελλάδας ανεβοκατεβαίνει από 90-110% και χρεωκοπήσαμε μόλις αγγίξαμε το 115%, δανειζόμενοι μάλιστα ένα μνημόνιο που θα το ανεβάσει στο 150%!”

Τι γράφει λοιπόν στις 25/3/2011 ο δημοσιογράφος Γ.Δελαστίκ;

Ο μύθος του υψηλού χρέους που προβάλλεται επίμονα στην Ελλάδα ως δήθεν αιτία της συνεχούς και κατά κύματα λεηλασίας των εισοδημάτων των εργαζομένων, των μικρομεσαίων και των συνταξιούχων, με πρόσχημα την «αποτροπή της χρεοκοπίας», καταρρίπτεται πλήρως στην περίπτωση της Πορτογαλίας. Ελιωσε ο Σόκρατες τους Πορτογάλους στη λιτότητα κατ’ απαίτηση της ΕΕ, παρόλο που η Κομισιόν εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος της χώρας αυτής θα ανέλθει στο 88% του ΑΕΠ της και ο μέσος όρος του δημόσιου χρέους των 17 χωρών της ευρωζώνης σε… 87%!

Ούτε το έλλειμμα έχει πρόβλημα σοβαρό στην Πορτογαλία. Τα τελικά στοιχεία θα βγουν τον Απρίλη, αλλά υποτίθεται ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της έπεσε στο 7% το 2010 και θα πέσει στο 4,6% στο τέλος του 2011. Γιατί πρέπει με τέτοια μακροοικονομικά μεγέθη να παγώσουν οι συντάξεις των Πορτογάλων για τρία χρόνια, να αυξηθεί η φορολογία των μισθών, να περικοπούν επιδόματα;

Μνημόνιο με το ζόρι θέλουν να επιβάλουν οι Γερμανοί στην Πορτογαλία. Μόνο έτσι θα είναι σίγουροι ότι θα οδηγείται μεθοδικά και σταθερά και η χώρα αυτή, όπως και η Ελλάδα και η Ιρλανδία, σε διαρκώς χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, σε μικρότερους μισθούς και συντάξεις, σε χαμηλότερες τιμές γης και εργατικού δυναμικού για να καταστούν υπανάπτυκτες, φτωχές επαρχίες του Ράιχ.